Na początku ubiegłego wieku rak płuc był bardzo rzadkim schorzeniem. W latach 40 i 50 XX w. nastąpił gwałtowny przyrost zachorowań. To skutkuje tym, że możemy powiedzieć, iż rak płuc jest najczęstszym nowotworem złośliwym u ludzi a na pewno u mężczyzn, a jego częstość występowania wzrasta również u kobiet. Rak płuc stanowi 25% udziału zachorowań na wszystkie nowotwory, zaś udział w zgonach wynosi 32% u mężczyzn. U kobiet stanowi 8% udziału w zapadaniu i 12% jeżeli chodzi o umieralność. Jego wystąpienie zależy przede wszystkim od palenia. Czas od powstania pierwszej komórki nowotworowej do objawów klinicznych jest długi i wynosi ok. 16 lat. Objawy, jeśli występują, pojawiają się późno i są mało specyficzne. Leczenie, ze względu na uwarunkowania anatomiczne i z reguły późne rozpoznawanie choroby, jest trudne i nie przynosi zadowalających rezultatów. Tym bardziej dziwi fakt, że tak wiele osób lekceważy główny czynnik ryzyka raka płuc – palenie tytoniu. Dochodzi do swoistego paradoksu: wszyscy (nawet zagorzali palacze) deklarują świadomość szkodliwości palenia, a jednocześnie większość palących nie robi nic, żeby zerwać z nałogiem, wmawiając sobie, że akurat im rak nie zagrozi albo, co gorsza, „że na coś trzeba umrzeć”. Zapominają przy tym, że szkodzą nie tylko sobie, ale również osobom ze swojego otoczenia, w tym także dzieciom. Już dawno wykazano bowiem, że tzw. bierne palenie wiąże się również z wyższym ryzykiem zachorowania na raka.
Od wielu lat rak oskrzeli i płuc jest nowotworem złośliwym najczęściej występującym wśród mężczyzn i główną przyczyną zgonów pacjentów onkologicznych. Alarmujące są również dane epidemiologiczne dotyczące polskich kobiet: wśród pań notuje się coraz więcej przypadków raka płuc, który od niedawna wyprzedza raka piersi, zdobywając niechlubną pierwszą pozycję wśród nowotworów złośliwych najczęściej występujących u kobiet.
źródło: http://www.mamhakanaraka.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz